De boodschap van Mario

De raad van bestuur van de Europese Centrale Bank (ECB) besliste gisteren om haar monetair beleid voor de eurozone niet te wijzigen. ECB-voorzitter Mario Draghi lichtte die beslissing toe en deed daarbij enkele opmerkelijke uitspraken.

De ECB gaat ervan uit dat de economie van de eurozone dit jaar met 0,4 procent krimpt. Volgend jaar zou er 1,1 procent groei komen om dan in 2015 af te vlaggen op 1,5 procent. Dat zijn, eufemistisch gesteld, nu niet direct indrukwekkende groeivooruitzichten. Blijft het bij die groeicijfers dan zal de werkloosheid binnen euroland eerder blijven oplopen in plaats van te beginnen dalen. Ook zal er van een dergelijk beperkt groei-élan weinig soelaas komen voor de begrotingen in de lidstaten.

Duidelijke voorwaarden

Bovendien stelde Draghi dan ook nog eens zeer expliciet dat de risico’s verbonden aan de ECB-prognose zich voornamelijk in de 'downside'-sfeer bevinden. Vrij vertaald: de kans dat het uiteindelijk minder goed wordt dan wat de ECB nu naar voren schuift is kleiner dan de kans dat de cijfers uiteindelijk beter uitvallen. Nochtans beweerde Draghi bij een vorige ontmoeting met de pers dat “de fundamentals van de eurozone de sterkste van de wereld zijn”. Erg merkwaardig dan dat de euro-economie nauwelijks uit recessie-territorium weg geraakt terwijl, bijvoorbeeld, de Amerikaanse economie in een fase van versnelde expansie lijkt te komen. Op jaarbasis groeide de Amerikaanse economie in het tweede kwartaal van dit jaar met 2,5 procent, in het derde kwartaal met 3,6 procent.

De voorzitter van de ECB antwoordde vrij expliciet op vragen rond de mogelijkheid dat de ECB opnieuw zou overgaan tot het terbeschikkingstellen van omvangrijke financieringsmiddelen voor de banken (in de lijn van de zognaamde LTRO-operaties die de ECB in het verleden uitvoerde). Draghi bevestigde dat een dergelijke ingreep tot de mogelijke beleidsopties behoort waar de ECB naar kijkt, maar hij stelde duidelijke voorwaarden. Zo acht hij het onaanvaardbaar dat nieuwe LTRO-achtige financieringsmodaliteiten voor de banken grotendeels naar de schatkist van de thuislanden van de onderscheiden banken zou doorvloeien. Dat gebeurde namelijk bij de vorige LTRO-operaties wél op grote schaal.

Veel onzekerheden

Nieuwe, bijkomende financieringen van het LTRO-type moeten, zo stelde Draghi expliciet, doorstromen naar de economie onder de vorm van kredieten aan particulieren, gezinnen en bedrijven. Op de vraag hoe de ECB dat kan organiseren, bleef de ECB-president het antwoord schuldig. “We onderzoeken dit”, zo luidde het weinig bemoedigende antwoord. De brute realiteit is dat het voor de ECB nagenoeg onmogelijk is om een dergelijke kanalisering van de financiële middelen op een rigoureuze en systematische wijze te organiseren.

Het behoort tot de eigenheden van het vak van centraal bankier steeds grote zelfverzekerdheid te moeten uitstralen. Ook centrale bankiers ontsnappen echter niet aan het lot van alle stervelingen, namelijk dat het leven veel onzekerheden inhoudt. Deze regel geldt vandaag méér dan ooit voor Mario Draghi en zijn confraters.