De fierheid van Paul Magnette

Minstens 12 redenen om grote vraagtekens te plaatsen bij de euforische uitlatingen van de PS-voorzitter.

PS-voorzitter Paul Magnette toonde zich op de nieuwjaarsreceptie van zijn partij erg fier over de realisaties van de regering onder leiding van partijgenoot en mentor Elio Di Rupo. We zetten de redenen ten grondslag liggend aan die fierheid even op een rijtje:

• Stijgende werkloosheid. Volgens de Nationale Bank evolueren we in de loop van 2014 naar een werkloosheidsgraad van 9%, het hoogste peil in vijftien jaar. Vooral de jeugdwerkloosheid piekt met nu één op de vier Belgische jongeren zonder baan.
   
• Jobcreatie bleef in België tijdens de regeerperiode van Di Rupo voornamelijk beperkt tot de gesubsidieerde sector. Marktsectoren kunnen blijkbaar niet anders dan tewerkstelling afbouwen. 
   
• Het begrotingstekort blijft boven de 10 miljard euro, nl. 2,8% van het BBP. Op basis van optimistische hypotheses stevenen we voor dit jaar af op een deficit gelijk aan 2,6% van het BBP. Qua structurele begrotingscorrecties blijven we achter op de buurlanden.
   
• De belastingen werden met ruim 8 miljard euro verhoogd wat gemiddeld neerkomt op 800 € per Belg of 2000 € per gezin. Volgens de Nationale Bank stijgt de belastingdruk naar een “historisch ongezien niveau”. 
   
• De besparingen van Di Rupo I blijven voor het grootste deel eenmalig en zeker onduidelijk, zoals ook het Rekenhof laat noteren.
   
• De overheidsschuld bleef eind 2013 net onder de 100% van het BBP als gevolg van een eenmalige operatie (verkoop BNP Paribas Fortis-participatie) en een handigheidje (met het Berlaymont-gebouw). In 2014 loopt de overheidsschuld verder op.
   
• 2013 werd afgesloten met een record aan faillissementen en bedrijfssluitingen. De sluipende delokalisatie (zijnde bedrijven die in alle stilte activiteiten naar het buitenland verhuizen) nam in de loop van vorig jaar toe.
   
• Premier Di Rupo beweert in Davos dat België nauwelijks nog een loonkostenhandicap heeft. Veel grote en kleine ondernemers weten niet goed of ze nu moeten lachen of wenen met een dergelijke uitlating. De meeste verlagingen van de loonlast zijn virtueel.
   
• De handelsbalans (lopende rekening van de betalingsbalans) duikt steeds meer in het rood, het ultieme bewijs van verlies aan internationaal concurrentievermogen. De NV België verliest steeds meer marktaandeel.
   
• Het sociale eenheidsstatuut drijft de ontslagkosten voor arbeiders fors op, wat bedrijven pro actief aanzet tot saneringen.
   
• Structurele hervormingen van de economie bleven achterwege. “Iedereen hervormt, behalve België”, zo zegt Luc Coene, gouverneur van de Nationale Bank. 
   
• De zesde staatshervorming maakt de structuren nog complexer en brengt gezonde financieringsmechanismen niet echt dichterbij. Diverse tenoren van de huidige meerderheid zien o.m. daarom een zevende staatshervorming nu reeds als onvermijdelijk.